Ὅταν ἡ ἐξουσία καταστρέφει κάθε ἀπόλαυση,
τότε ἡ μόνη ἀπόλαυση εἶναι ἡ καταστροφή τῆς ἐξουσίας.
Kiam la regpovo detruas ĉiun ĝuon,
tiam la nura ĝuo estas la detruo de la regpovo.
Murskribaĵo en Ateno
vendredi 4 juillet 2008
mardi 18 décembre 2007
vendredi 30 novembre 2007
La iamaj barbaroj ...
La iamaj barbaroj
havis limigitan agradiuson,
la hodiaŭaj estas mondaj.
La iamaj barbaroj traktis homojn senhomece,
la hodiaŭaj malhomigas homojn.
La iamaj barbaroj rigardis virinojn
kiel malpli ol viroj,
la hodiaŭaj konsideras virojn kaj virinojn
kiel egalajn en la malhomeco.
La iamaj barbaroj havis nomojn, vizaĝojn,
la hodiaŭaj estas sennomaj kaj nevideblaj.
havis limigitan agradiuson,
la hodiaŭaj estas mondaj.
La iamaj barbaroj traktis homojn senhomece,
la hodiaŭaj malhomigas homojn.
La iamaj barbaroj rigardis virinojn
kiel malpli ol viroj,
la hodiaŭaj konsideras virojn kaj virinojn
kiel egalajn en la malhomeco.
La iamaj barbaroj havis nomojn, vizaĝojn,
la hodiaŭaj estas sennomaj kaj nevideblaj.
mercredi 14 novembre 2007
Ĉu esti, aŭ ne esti (2-a parto)
Kiel hundo sub la pluvo,
kiel muŝo en akvoplena glaso,
kiel kulo en araneteksaĵo,
ni klopodas pluvivi.
kiel muŝo en akvoplena glaso,
kiel kulo en araneteksaĵo,
ni klopodas pluvivi.
jeudi 1 novembre 2007
Ĉu esti, aŭ ne esti...
Ĉu esti, aŭ ne esti: jen demando
Kiu plej gravas: ĉu pli noble estas
Suferi en l'anim' la kuglojn, sagojn
De l'violenta sorto, aŭ preninte
Armilojn kontraŭ maro de mizero,
Rezisti por ĝin fini? Morti: dormi:
Jen ĉio; kredi, ke per dorm' ni finas
La kor-doloron kaj la mil afliktojn,
Heredon de la karn': jen sort-plenum'
Eĉ pie dezirinda. Morti, dormi;
Dormi: sed eble sonĝi: aĥ, jen baro:
Ĉar kiaj sonĝoj ĝenos mortodormon
Post liberiĝ' el ĉi tumulta korpo -
Tio dubigas nin. Jen penso, kiu
Nin igas longe vivi sub aflikto.
Kiu elportus mokojn kaj vipadon
De l'Tempo, la maljuston de tirano,
Ofendojn de l'fieraj, dolor-spasmojn
De amo forpuŝita, atendadon
Por juĝ-decid', insultan arogemon
De funkciuloj, kaj la malestimon
De senindul' por virto pacienca,
Se mem de l'viv' li povus sin kvitigi,
Per ponard-frapo? Kiu portus ŝarĝon
De teda vivo, ŝvite kaj ĝemante,
Sen ke la tim' pri io post la morto,
Neesplorita land' el kies lim'
Neniu vojaĝant' revenas, al ni
Konfuzas volon, kaj instigas nin
Elporti la afliktojn suferatajn,
Anstataŭ fuĝi al la nespertitaj?
Tiel nin malbravigas funda penso,
Kaj tiel la melankoli' paligas
Malsane la naturan vang-koloron
De l'decidem', kaj pro ĉi konsidero,
Altcelaj entreprenoj devojiĝas
Kaj perdas la agemon...
(tradukis L.N.M. Newell - 1964)
Kiu plej gravas: ĉu pli noble estas
Suferi en l'anim' la kuglojn, sagojn
De l'violenta sorto, aŭ preninte
Armilojn kontraŭ maro de mizero,
Rezisti por ĝin fini? Morti: dormi:
Jen ĉio; kredi, ke per dorm' ni finas
La kor-doloron kaj la mil afliktojn,
Heredon de la karn': jen sort-plenum'
Eĉ pie dezirinda. Morti, dormi;
Dormi: sed eble sonĝi: aĥ, jen baro:
Ĉar kiaj sonĝoj ĝenos mortodormon
Post liberiĝ' el ĉi tumulta korpo -
Tio dubigas nin. Jen penso, kiu
Nin igas longe vivi sub aflikto.
Kiu elportus mokojn kaj vipadon
De l'Tempo, la maljuston de tirano,
Ofendojn de l'fieraj, dolor-spasmojn
De amo forpuŝita, atendadon
Por juĝ-decid', insultan arogemon
De funkciuloj, kaj la malestimon
De senindul' por virto pacienca,
Se mem de l'viv' li povus sin kvitigi,
Per ponard-frapo? Kiu portus ŝarĝon
De teda vivo, ŝvite kaj ĝemante,
Sen ke la tim' pri io post la morto,
Neesplorita land' el kies lim'
Neniu vojaĝant' revenas, al ni
Konfuzas volon, kaj instigas nin
Elporti la afliktojn suferatajn,
Anstataŭ fuĝi al la nespertitaj?
Tiel nin malbravigas funda penso,
Kaj tiel la melankoli' paligas
Malsane la naturan vang-koloron
De l'decidem', kaj pro ĉi konsidero,
Altcelaj entreprenoj devojiĝas
Kaj perdas la agemon...
(tradukis L.N.M. Newell - 1964)
lundi 15 octobre 2007
Inscription à :
Articles (Atom)