Tio estas al kio,
tio, kio tial estas al kial,
aŭ tiel al kiel... kaj tiel plu
lundi 15 octobre 2007
dimanche 7 octobre 2007
Sonĝo
Li estis tie, kuŝanta sub palmarbo,
kaj dormetis en la varmo.
Li sonĝis pri palmarboj, suno,
blua oceano varma.
Kaj kiam li vekiĝis,
la palmarboj estis ĉi tie,
la suno estis ĉi tie,
la blua oceano varma estis ĉi tie.
"Interesa estas ĉi tia sonĝo",
li diris al si, antaŭ ol
enakvigi sian korpon en la mildecon
de la tepida akvo.
kaj dormetis en la varmo.
Li sonĝis pri palmarboj, suno,
blua oceano varma.
Kaj kiam li vekiĝis,
la palmarboj estis ĉi tie,
la suno estis ĉi tie,
la blua oceano varma estis ĉi tie.
"Interesa estas ĉi tia sonĝo",
li diris al si, antaŭ ol
enakvigi sian korpon en la mildecon
de la tepida akvo.
jeudi 4 octobre 2007
Pri po kaj N-o
Amuza afero, la "po" afero.
Ju pli mi legas pri ĝi, des pli mi confuziĝas.
Nu, mi uzos kelkajn Eva-ojn kaj kelkajn pomojn por la ekzemploj.
La PAG dirus :
"Li donis po du pomojn al Eva-oj"
pomojN : ĉar "po" rilatas al numeralo, ne al substantivo
("li donis po pomojn" ne eblas, sed "li donis pomojN po du")
kaj "al Eva-oj", ne al ĉiu Eva-o, kio estus redunda, ĉar "po" enhavas la disdonan ideon :
"po du pomojn al Eva-oj" signifas, ke ĉiu Eva-o ricevis du pomojn.
(Kvankvam mi ofte legis "po x aĵoj al ĉiu esto", do finfine dependas ĉu la kutimo aŭ la logiko estas leĝo, ĉar ambaŭ tre ofte malsamas)
Male la PMEG dirus :
"Li donis po du pomoj al Eva-oj"
-(Por miaj kvar infanoj mi aĉetis dek du pomojn, kaj al ĉiu el la infanoj mi donis po tri pomoj.[FE.14] (PMEG)
-(Tie estis viro tre altkreska, kiu havis sur la manoj kaj sur la piedoj po ses fingroj.[Sm2.21] (PMEG)
Mi legis en "Lingvaj Babilaĵoj" (A. Cherpillod), ke la Fundamento kaj LLZ (krom unu escepto) uzis la nominativon.
Laŭ propra sento, mi opinias, ke la PAG sinteno estas pli logika
Sed... pri pomoj...
de Eva al MacIntosh, trapasante Wilhelm Tell (fama sviza pomĉasisto),
oni ĉiam rajtas demandi sin, ĉu...
Ju pli mi legas pri ĝi, des pli mi confuziĝas.
Nu, mi uzos kelkajn Eva-ojn kaj kelkajn pomojn por la ekzemploj.
La PAG dirus :
"Li donis po du pomojn al Eva-oj"
pomojN : ĉar "po" rilatas al numeralo, ne al substantivo
("li donis po pomojn" ne eblas, sed "li donis pomojN po du")
kaj "al Eva-oj", ne al ĉiu Eva-o, kio estus redunda, ĉar "po" enhavas la disdonan ideon :
"po du pomojn al Eva-oj" signifas, ke ĉiu Eva-o ricevis du pomojn.
(Kvankvam mi ofte legis "po x aĵoj al ĉiu esto", do finfine dependas ĉu la kutimo aŭ la logiko estas leĝo, ĉar ambaŭ tre ofte malsamas)
Male la PMEG dirus :
"Li donis po du pomoj al Eva-oj"
-(Por miaj kvar infanoj mi aĉetis dek du pomojn, kaj al ĉiu el la infanoj mi donis po tri pomoj.[FE.14] (PMEG)
-(Tie estis viro tre altkreska, kiu havis sur la manoj kaj sur la piedoj po ses fingroj.[Sm2.21] (PMEG)
Mi legis en "Lingvaj Babilaĵoj" (A. Cherpillod), ke la Fundamento kaj LLZ (krom unu escepto) uzis la nominativon.
Laŭ propra sento, mi opinias, ke la PAG sinteno estas pli logika
Sed... pri pomoj...
de Eva al MacIntosh, trapasante Wilhelm Tell (fama sviza pomĉasisto),
oni ĉiam rajtas demandi sin, ĉu...
mardi 2 octobre 2007
Subjektiva lingva reviziismo
En la komenco estis la gramatiko.
Poste venis la vortoj,
kaj ankaŭ la vortfarado, la vortordo, la vortafiksumado, kaj tiel plu.
Tiam naskiĝis ESPERANTO,
far LLZ
la tiama tutmondesperantigonto
- Do, la mondo senesperiĝas,
sed ĝi esperantiĝas.
(ĉu ĝi reesperiĝos ?)
Poste venis la vortoj,
kaj ankaŭ la vortfarado, la vortordo, la vortafiksumado, kaj tiel plu.
Tiam naskiĝis ESPERANTO,
far LLZ
la tiama tutmondesperantigonto
- Do, la mondo senesperiĝas,
sed ĝi esperantiĝas.
(ĉu ĝi reesperiĝos ?)
Inscription à :
Articles (Atom)